Η μέρα ξεκίνησε από το Φουνσάλ και τελείωσε με ένα ηλιοβασίλεμα στα νησιά Ντέσερτας – υπάρχουν και χειρότερες μέρες… Ξεκινήσαμε νωρίς σήμερα το πρωί, παίρνοντας το τελεφερίκ του Φουνσάλ για την πόλη Μόντε, στην κορυφή του λόφου.
Η διαδρομή με το τελεφερίκ προσφέρει μια υπέροχη θέα του Φουντσάλ και της θάλασσας.
  Κάνει ζέστη, ζέστη, ζέστη μέσα στο βαγόνι, αλλά καθώς πλησιάζετε στην κορυφή, μπορείτε να αισθανθείτε ένα αεράκι και η θέα αξίζει τον ιδρώτα… Στο δρόμο από το τελεφερίκ προς το Μόντε, μπορείτε να δείτε την Igreja de Nossa Senhora do Monte (Παναγία του Μόντε), την καθολική εκκλησία που είναι αφιερωμένη στην πολιούχο της Μαδέιρα.
Η εκκλησία είναι υπέροχη και από εκεί ξεκινάμε την επίσκεψή μας.
Ο πρίγκιπας Αλβέρτος Β’ θέλησε να αποτίσει τον τελευταίο φόρο τιμής σε όσους έχασαν με τραγικό τρόπο τη ζωή τους όταν μια μεγάλη βελανιδιά έπεσε πάνω στο πλήθος κατά τη διάρκεια του ετήσιου εορτασμού της γιορτής της Κοίμησης της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου. Μετά την επίσκεψη στην εκκλησία, ο πρόεδρος της Μαδέρα Miguel Albuquerque προσκάλεσε την ομάδα μας να κάνει βόλτα με τα περίφημα Carros de Cesto (κυριολεκτικά “καλαθοφόρα”), τα οποία είναι μικρά συρόμενα οχήματα που χρονολογούνται από τις αρχές του 19ου αιώνα.
Τα έλκηθρα χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά εμπορευμάτων στην απότομη πλαγιά των 5 χιλιομέτρων από το Μόντε στο Φουντσάλ.
Ένας κάτοικος του Μόντε δεν άργησε να συνειδητοποιήσει ότι αυτά τα ίδια καλαθοφόρα θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τη μεταφορά ανθρώπων στην κατάβαση του λόφου, και έτσι γεννήθηκε η περίφημη βόλτα με καλαθοφόρα της Μαδέρας, η οποία το CNN ονόμασε μία από τις “πιο cool βόλτες στον κόσμο”.
Η βόλτα ήταν πολύ συναρπαστική και χρειάστηκαν 8 καλάθια για να κατέβει όλη η ομάδα μας!
Ο πρίγκιπας Αλβέρτος Α’ είχε κάνει επίσης αυτή τη βόλτα κατά την επίσκεψή του στη Μαδέρα και, υπό αυτή την έννοια, ήταν μια μεγάλη ευκαιρία να ακολουθήσουμε τα βήματά του.
Είναι σαφές ότι οι τσουλήθρες δεν έχουν αλλάξει πολύ από τότε που χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά και μας έδωσε πραγματικά την αίσθηση ότι γυρίσαμε πίσω στο χρόνο.  

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας στο Μόντε, μια ομάδα ερευνητών και εμπειρογνωμόνων της φώκιας συναντήθηκε στο Yersin.
Πέρασαν το πρωί ανταλλάσσοντας τα ερευνητικά τους ευρήματα και τις δράσεις διατήρησης με σκοπό να ανοίξουν διαύλους επικοινωνίας και συνεργασίας προς έναν κοινό στόχο.
Όταν επιστρέψαμε στο Yersin, ο πρίγκιπας Αλβέρτος κάθισε μαζί με την ομάδα και ζήτησε από τον καθένα να παρουσιάσει το έργο του.
Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για την ομάδα εδώ.
Και μπορείτε να παρακολουθήσετε τη συνάντησή μας με μια μεσογειακή φώκια εδώ. Στο τέλος της συνάντησης, το Yersin έφυγε από το λιμάνι και κατευθύνθηκε προς τα νησιά Desertas.
Μια ήπια, όμορφη διαδρομή, φτάνοντας στη Ντόκα πάνω στην ώρα για να παρατηρήσουμε μια τέλεια επικάλυψη θάλασσας, βράχων και ομίχλης.  

Αφού διαλύθηκε η ομίχλη, είχαμε την τύχη να απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα ως όμορφο κλείσιμο αυτής της μακράς ημέρας.
Απόψε, είμαστε όλοι χαρούμενοι που βρισκόμαστε στο πλοίο, χαρούμενοι που ο πρίγκιπας Αλβέρτος είναι εδώ για να απολαύσει την αποστολή και να συμμετάσχει στις πολλές δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα, και πάνω απ’ όλα – είμαστε όλοι έτοιμοι για τις αυριανές εξερευνήσεις στη θάλασσα!

Ο Πρίγκιπας Αλβέρτος Β’ του Μονακό παρακολουθεί τη δύση του ήλιου πάνω από τα νησιά Desertas από το Yersin © Emilie Rousseau

 

Ένα πρωινό στη θάλασσα

Η θάλασσα ήταν ταραγμένη σήμερα το πρωί καθώς κατευθυνόμασταν προς τη σπηλιά όπου το IFCN (Instituto das Florestas e Conservação de Natureza IP-RAM) έχει εγκαταστήσει ένα σύστημα καμερών για την παρακολούθηση της συμπεριφοράς της φώκιας.
Ο πρόεδρος της Μαδέιρα Miguel Albuquerque και η περιβαλλοντολόγος Rosa Pires προσκάλεσαν τον Πρίγκιπα Αλβέρτο Β΄ να επισκεφθεί το σπήλαιο και να δει τον βιότοπο της απειλούμενης με εξαφάνιση μεσογειακής φώκιας εδώ στην Desertas.
Η μεσογειακή φώκια είναι ένα είδος που ο πρίγκιπας Αλβέρτος, μέσω του Ιδρύματός του, γνωρίζει και εργάζεται για την προστασία του εδώ και πολλά χρόνια.

Η Rosa Pirès και ο Πρίγκιπας Αλβέρτος Β’ του Μονακό.
Αφού επισκεφτήκαμε το γνωστό βιότοπο της φώκιας και συζητήσαμε τις προσπάθειες που καταβάλλει το IFCN και το Life Madeira για την κατανόηση και την προστασία της, η ομάδα μας κατευθύνθηκε προς τα πιο ήρεμα νερά στα νότια του νησιού.
Εδώ περάσαμε μια ώρα κάνοντας ψαροντούφεκο για να παρατηρήσουμε την υποβρύχια χλωρίδα και πανίδα, απολαμβάνοντας την απέραντη ομορφιά των βυθών της Deserta Grande. Στη συνέχεια επιστρέψαμε στο Yersin για να ανταλλάξουμε τον εξοπλισμό μας για κολύμβηση με αναπνευστήρα με εξοπλισμό πεζοπορίας.
Η ομάδα εφοδιασμού μας αφήνει στο σταθμό δασοφυλάκων Deserta Grande, όπου συναντάμε τον Paulo Oliveira και την ομάδα δασοφυλάκων του.
Εκεί περνάμε το υπόλοιπο της ημέρας.

Απόγευμα στη στεριά

Ο πρίγκιπας Αλβέρτος και ο πρόεδρος Albuquerque, μαζί με την υπόλοιπη αντιπροσωπεία μας, επισκέφθηκαν την έκθεση φώκιας που είχε στηθεί κοντά στο σταθμό των δασοφυλάκων, καθώς και το μικρό κέντρο υποδοχής. Οι οικοδεσπότες μας μάς φιλοξένησαν ένα γεύμα με espetadas, κομμάτια μοσχαρίσιου κρέατος που ψήνονται στη σούβλα πάνω σε μπαμπού και ψήνονται στη σχάρα πάνω από φωτιά.
Μια πραγματική απόλαυση! Μόλις τελείωσε το γεύμα, ο πρίγκιπας Αλβέρτος πέρασε λίγο χρόνο κοιτάζοντας παλιά φωτογραφικά άλμπουμ, που αποδεικνύουν την επίσκεψη του προ-προ-προπάππου του, πρίγκιπα Αλβέρτου Α’, στο ίδιο νησί.
Ο Thomas Fouilleron, Διευθυντής των Αρχείων στο Παλάτι του Πρίγκιπα στο Μονακό, παρουσίασε έγγραφα που δείχνουν τους δεσμούς του Πρίγκιπα Αλβέρτου Α’ με το Deserta Grande: οι δραστηριότητες και οι περίπατοι καταγράφονται σε άλμπουμ και σημειωματάρια των επισκέψεών του.

Η τελευταία δραστηριότητα της ημέρας ήταν να ακολουθήσουμε τα βήματα του πρίγκιπα Αλβέρτου Α’, ξεκινώντας τη δική μας πεζοπορία στην κορυφή του νησιού.
Ο Paulo Oliveira και η Α.Ε. Πρίγκιπας Αλβέρτος Β’ οδήγησαν τον περίπατο, συζητώντας για την ιστορία των μονοπατιών, την ενδημική χλωρίδα και πανίδα και τη σημασία της βιοποικιλότητας στα Νησιά Desertas.
Ήταν η τυχερή μας μέρα, καθώς μπορέσαμε να παρατηρήσουμε μια αρσενική φώκια στα νερά από κάτω, από ύψος 200 μέτρων.
Για καλή μας τύχη, επαγγελματίες φωτογράφοι ήταν διαθέσιμοι για να απαθανατίσουν το γεγονός για εμάς.